معرفی فقهای شیعه
زندگینامه
پدر او، آخوند ملا محمدجواد صافی گلپایگانی (۱۲۴۹–۱۳۳۷ خورشیدی)، از فقهای عصر خویش بود.و مادرش، فاطمه خانم، دختر مجتهدی به نام آخوند محمدعلی بود. علی صافی گلپایگانی برادر او بود. آخوند محمدعلی، همبحث میرزای شیرازی بودهاست. لطفالله صافی گلپایگانی همچنین داماد سید محمدرضا گلپایگانی است که بر پیکر وی نیز نماز میت اقامه کرده بود. لطفالله صافی اکنون از مراجع طرازاول شیعه بهشمار میرود.وی به خاطر نوشتن کتاب التعزیر؛ أنواعُه و ملحقاتُه، که یک کتاب فقهی است، برندهٔ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، و به خاطر نوشتن کتاب پرتوی از عظمت حسین، برندهٔ کتاب سال ولایت گردیدهاست.وی همچنین بهدلیل نوشتن همین کتاب در سال ۱۳۸۱ بهعنوان خادم برگزیدهٔ فرهنگ مکتوب عاشورا ازسوی وزارت ارشاد شناخته شد.او برگزیدهٔ هفتمین همایش دکترین مهدویت بهخاطر تألیف کتاب منتخب الاثر است.
تحصیلات
صافی گلپایگانی ابتدا در گلپایگان، کتب پایهٔ ادبیات عرب را نزد آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آموخت و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح نزد پدر فراگرفت. در سال ۱۳۶۰ قمری گلپایگان را ترک کرد و به حوزه علمیه قم رفت. وی چند سال بعد به نجف رفت و در آنجا نیز از استادان آن حوزه، برای یک سال بهرهمند شد. پس از آن مجدداً به قم بازگشت و بیش از پانزده سال، در مجلس درس سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت جست و نیز یکی از مشاورین ویژه و اصحاب خاص استفتاء او گشت. بروجردی، پاسخگویی به سؤالات مهم و حساسی از فقه و کلام شیعی و نیز نگارش کتابی دربارهٔ مهدویت را که منتخب الاثر نام گرفت، به لطفالله صافی واگذار کرد.
از اساتیدش در قم سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوهکمری، سید صدرالدین صدر، سید حسین طباطبایی بروجردی و در نجف محمدکاظم شیرازی، سید جمالالدین گلپایگانی و محمدعلی کاظمی را میتوان نام برد.
فعالیت سیاسی
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در سال ۱۳۵۸ بهعنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ از سوی سید روحالله خمینی به عضویت شورای نگهبان منصوب شد و هشت سال دبیر شورای نگهبان بود.